Słowo Życia:
„A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie.” (Łk 12, 36-37)

Ks. Mateusz:
Matka łaski Bożej.
Jan Paweł II przekonuje: „Patrząc na Maryję, wierzący uczy się żyć w najgłębszej komunii z Chrystusem, iść za Nim z żywą wiarą, pokładać w Nim swoją ufność i nadzieję, kochając Go całym swym jestestwem” .
Maryja – „pełna łaski” – może nas nauczyć jak owocnie współpracować z Bożymi darami.
Gromadząc się na Eucharystii uczmy się od Serca Matki otwartości na Boże Słowo oraz Jezusa Chrystusa, który chce nas obdarzać Swymi łaskami. Prośmy Maryję już podczas obrzędów wstępnych o serce otwarte na Bożą łaskę.

Marek:
Bóg zachwyca się małymi i pokornymi. Wartością jest dla Niego sam człowiek i jego wnętrze. Często coś co na zewnątrz wygląda okazale wewnątrz kryje przerażającą pustkę.
Wypełniają nas bowiem tylko wspomnienia o smacznych deserach, kawiarniach, marzenia o idyllicznych podróżach, czy niekończących się zakupach.
Adorując w ten sposób wyłącznie własne „ja” tracimy prawdziwą sytość – sytość w Bogu.
Maryja jest stale w pośpiechu miłości. Uczy nas postawy zawsze gotowej, aby kochać Boga w drugim człowieku. Nie jest to chwilowy poryw, lecz stała dyspozycja Serca Matki, z miłością czuwającej przy Bogu i Jego słowie. Czy pragnę uczyć się od Maryi takiego pośpiechu w miłości?

Św. Jan Paweł II: „Maryja jest wspaniałą i jedyną Nosicielką Chrystusowego Okupienia; uprzywilejowana Przekazicielka Jego laski, jedyną Drogą, przez którą łaska spływa na ludzi w niezwykłej i cudownej obfitości. Gdziekolwiek obecna jest Maryja, tam obfituje łaska i tam dokonuje się uzdrowienie ciała i duszy człowieka.” (Castel Gandolfo, 19 lipca 1987 r.)

ks. kard. Stefan Wyszyński: „Maryja wyśpiewała w Magnificat pierwszy program społeczny w porządku chrześcijańskim. (…) Od Niej musimy się uczyć wrażliwości społecznej, tego jak trzeba nie tylko o sobie pamiętać, o przyodzianiu i nakarmieniu swych domowników, ale jak trzeba widzieć wokół siebie wszystkich: głodnych, pragnących i ubogich.” (Jasna Góra, 1957 r.)

Zadanie rekolekcyjne:
Odmów różaniec – najlepiej we wspólnocie.
Ćwiczenie dodatkowe:
Zaplanuj udział w Eucharystii w tygodniu.