20. Dzień 1. listopada 2020
Panno czcigodna, módl się za nami.
Słowo Życia:
„Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.” (Łk 5, 7)
Ks. Mateusz:
Panna czcigodna.
Bogu należy się chwała i uwielbienie. Natomiast Matka Boża – jako najpiękniejsza z ludzi – jest godna naszej czci. Najlepiej oddajemy cześć Maryi Pannie wtedy, kiedy naśladujemy Ją w słuchaniu Bożego Słowa i całkowitym oddaniu się Bogu.
W tym tygodniu chcemy szczególnie zatrzymać się na początku Liturgii Eucharystycznej – na „przygotowaniu darów”. To ten moment, podczas którego Jezus w Wieczerniku „wziął chleb i kielich”. Podczas każdej Eucharystii Jezus – rękami kapłana celebrującego – ponownie bierze chleb i wino, które stają się Najświętszą Ofiarą – Jego Ciałem i Krwią dla naszego zbawienia.
Uczmy się od ofiarnego Serca Matki składania na ołtarzu Chrystusowym także całego naszego życia, aby było przemienione Jego łaską i miłością.
Marek:
Bliskość ludzi w życiu codziennym, poznanie ich życia prywatnego może odkryć przed nami ich słabości, a jednocześnie wywołać chęć ich sądzenia. Łatwo wówczas poddaje się ocenie ich działanie, osądza to, co zrobili lub czego nie zrobili. I chociaż z postawą taką spotykamy się często, nie jest ona ani właściwa, ani sprawiedliwa. Nie tak zachowuje się osoba prawdziwie mądra, która w mądrości chce ciągle wzrastać.
Maryja uczy nas, że pośpiech w ocenie innych nie popłaca. Słuszniej jest poczekać, zapytać o zdanie innych, rozważyć w sercu, przemodlić sprawę czy skonfrontować ze Słowem Bożym, aby dopiero potem formułować swoją opinię na temat danej kwestii lub osoby.
Czy potrafię okazać miłosierdzie, także tym którzy po ludzku na nie zasługują?
Św. Jan Paweł II: „Jestem przy Tobie. Pamiętam. Człowiek jest wobec Boga, trwa przy Bogu poprzez to, że pamięta. Poprzez to, że zachowuje słowa Boże i wielkie sprawy Boże, rozważając w sercu swoim tak jak Maryja z Nazaretu. Wcześniej niż natchnieni autorzy zapisali prawdę żywota wiecznego objawioną w Jezusie Chrystusie, zapisało tę prawdę Serce Jego Matki (por. Łk 2,51). I zapisało głębiej. Stało się żywym zapisem Bożych tajemnic. Wśród wszystkich uczniów Boskiego Mistrza do Maryi najpełniej odnoszą się słowa: „Jestem przy Tobie. Pamiętam”. (Rozważanie przed Apelem Jasnogórskim Częstochowa, 14 VIII 1991)
ks. kard. Stefan Wyszyński: „Szczególną ufność naszą w czasach dzisiejszych budzi różaniec święty. To pokorne, a tak skuteczne lekarstwo na dni nawet najgroźniejsze. Ilekroć Kościół Boży był w wyjątkowym niebezpieczeństwie, Stolica Apostolska wzywała do modlitwy różańcowej. Różaniec bowiem zrodził się w chwilach niebezpiecznej walki wywrotowych sekt i herezji przeciwko Kościołowi i porządkowi społecznemu.” (Lublin 1947 r.)
Zadanie rekolekcyjne:
Odmów różaniec – najlepiej we wspólnocie.
Ćwiczenie dodatkowe:
Pomódl się za zmarłych i ofiaruj odpust zupełny.