Słowo Życia:
„Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego Pana!” (Mt 25, 21)

Ks. Mateusz:
Dom złoty.
Maryja jest domem złotym, w którym zamieszkuje Bóg – On bowiem nie mieszka w kamieniu i drzewie; mieszka w „tak” powiedzianym ciałem i duszą Jego Słowu, a tym samym Jego woli. To źródło najgłębszej Tajemnicy Maryi^[1].  Serce Matki – „Niewiasty Eucharystii” – prowadzi nas do zjednoczenia z Jezusem.
Obrzędy Komunii Świętej rozpoczyna Modlitwa Pańska. W niej prosimy o „codzienny chleb, który kojarzy się chrześcijanom zwłaszcza z chlebem eucharystycznym, a także błagamy o odpuszczenie grzechów, aby prawdziwie święci przyjmowali święte dary”^[2]
Uczmy się od Maryi pokornego „tak” wobec Jego woli i stawajmy się „domami złotymi” poprzez częste przyjmowanie Komunii Świętej.

Marek:
Serce zjednoczone z Bogiem jest sercem czujnym i wrażliwym, otwartym na to, co nasz Pan pragnie ofiarować dla naszego uświęcenia. Można mieć worek złota, ale umrzeć na nim z głodu, kiedy nie mamy w zasięgu ręki nawet kawałka chleba.
Dlatego prawdziwy skarb jest zawsze tam, gdzie jest nasze serce – serce pełne wiary, która przekonuje, że Bóg zna najlepiej nasze potrzeby, że najpełniej spotkamy Go w Eucharystii.
Maryja uczy nas, że kiedy prawdziwy Bóg staje się rodzajem bożka, przestaje być Bogiem wiary.
Często nawet osoba wierząca może próbować w sobie uciszyć Boga, aby zagłuszyć Jego głos. Zostaje uwiedziona przez swoje „ja”, w którym stale „usprawiedliwia się” grzesznością w Kościele.
Czy moje serce pragnie słuchać Boga i oddawać Mu należną cześć?

Św. Jan Paweł II: „Dzięki tej szczególnej więzi, jaka łączy Bogarodzicę z Kościołem, rozjaśnia się zarazem tajemnica owej „niewiasty”, która od pierwszych rozdziałów Księgi Rodzaju aż do Apokalipsy towarzyszy objawieniu zbawczych zamiarów Boga w stosunku do ludzkości. Maryja bowiem, obecna w Kościele jako Matka Odkupiciela, po macierzyńsku uczestniczy w owej <<ciężkiej walce przeciw mocom ciemności>>, jaka toczy się w ciągu całej historii ludzkiej.” (Redemptoris Mater, 47)

ks. kard. Stefan Wyszyński: „A Ciebie, Matko Najświętsza, pokornie prosimy, abyś Ty, która nigdy nie przestajesz miłować wygnańców, synów Ewy, nie odmówiła nam swej miłości i przyjęła hołdy, które pragniemy składać Tobie, a przez Twoje dłonie, Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu, w Imię którego jesteśmy Narodem ochrzczonym od lat tysiąca. Prosimy Cię również, Matko Pięknej Miłości, abyś nikomu w Polsce, ani jednemu Polakowi, Twojej miłości nie odmówiła.” (Warszawa 1966 r.)

Zadanie rekolekcyjne:
Odmów różaniec – najlepiej we wspólnocie.

Ćwiczenie dodatkowe:
Pomódl się za zmarłych i ofiaruj odpust zupełny.