Słowo Życia:

„Jezus mu odrzekł: «Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła».” (Łk 18, 42)

Ks. Mateusz:
Arka przymierza.
W arce przymierza przechowywane były tablice Dekalogu.
Chrześcijaństwo nie jest religią księgi, nie jest też religią prawa. Chrześcijaństwo jest religią Osoby – Jezusa Chrystusa – odwiecznego Syna Bożego narodzonego z Dziewicy Maryi.
Maryja jest arką nowego i wiecznego Przymierza. To Ona nosiła w Sobie Zbawiciela świata – była pierwszym, świętym tabernakulum. Serce Matki ukazuje nam, czym jest miłość i gdzie ma swoje źródło — źródło wciąż nowych sił^[1]: to Jezus, który daje nam Siebie całego w Eucharystii. On chce, aby wszyscy Jego uczniowie żyli w pokoju, który nam pozostawił. Dlatego przed przyjęciem Komunii Świętej przekazujemy sobie znak Chrystusowego pokoju. To w Nim chcemy odnajdywać źródło naszej jedności.
Uczmy się od Maryi zjednoczenia z Chrystusem w Komunii oraz jedności z naszymi siostrami i braćmi.

Marek:
Pamięć o trudnej przeszłości ma określoną wartość, ale nie warto jej traktować jako „bezcennego skarbu”, z którym nie chcemy się rozstać. Pomimo trudności, jakie miały miejsce w przeszłości, warto zmuszać się do pozytywnego patrzenia w przyszłość. To, że dotąd nie udawało się nam czegoś zrobić, nie oznacza, że nie mamy spróbować jeszcze raz.
Maryja uczy nas, że lepiej wejść w konfrontację z trudną nawet przeszłością i oprzeć ją całkowicie na Bożym miłosierdziu, niż świadomie ją ignorować. Zachowanie takie nie leczy, ale jedynie pogłębia trudność i staje się jeszcze bardziej chorobliwe. Nie ma bowiem ludzi bez ran i każdy potrzebuje ciągłego uzdrowienia! Czy karmię moje serce takim przekonaniem?

Św. Jan Paweł II: „Z ufnością wołajmy do Niej: Maryjo, Ty jesteś «pierwowzorem Kościoła w porządku wiary, miłości i doskonałego zjednoczenia z Chrystusem» (por. Lumen gentium, 63). Zgodziłaś się przyjąć Bożą wolę, objawioną Ci w zwiastowaniu. Nosiłaś w łonie wcielone Słowo, które zamieszkało miedzy nami jako Twój Syn. Czuwałaś nad Jego wzrastaniem «w mądrości, w latach i w łasce» (por. Łk 2, 52) w nazaretańskim domu.” (Rozważanie podczas modlitwy Anioł Pański, Cherry Creek State Park, 15.08.1993 r.)

ks. kard. Stefan Wyszyński: „Zawsze, gdy jest szczególnie ciężko, gdy ciemności ogarniają ziemię, a słońce już gaśnie i gwiazdy nie dają światłości, trzeba wszystko oddawać Maryi. „Oto nieprzyjaciele nasi chcą nas wytracić i dziedzictwo Twoje, Panie, wygubić. Obróć więc żałobę naszą w wesele, abyśmy żywi będąc, chwalili Imię Twoje! Nie zamykaj ust o Tobie śpiewających”. Idziemy do Jerozolimy, bo taka jest droga Kościoła. Wszyscy musimy przejść z krzyżem Chrystusowym przez całą Jerozolimę aż na Kalwarię. Przez grób ku Zmartwychwstaniu!” (Warszawa 1961 r.)

Zadanie rekolekcyjne:
Odmów różaniec – najlepiej we wspólnocie.

Ćwiczenie dodatkowe:
Pomódl się za zmarłych i ofiaruj odpust zupełny.