Słowo Życia:
„Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».” (Łk 17, 19)

Ks. Mateusz:
Przybytek sławny pobożności.
Maryja uczy nas, że nasze serce może stać się przybytkiem – żywą świątynią Boga. Serce Matki jest Przybytkiem naj-sławniejszym, ponieważ uczy nas prawdziwej po-Bożności. Matka Boża pokazuje jak Bóg – dzięki pokornemu „tak” – może przemieniać nasze serca.
Modlitwa Eucharystyczna zawiera epiklezę – „szczególne wezwanie, w którym Kościół błaga o zesłanie mocy Ducha Świętego, aby dary złożone przez ludzi zostały konsekrowane, czyli stały się Ciałem i Krwią Chrystusa, i by niepokala-na Hostia, przyjmowana w Komunii świętej, przyczyniła się do zbawienia tych, którzy ją będą spożywać” ^[1]. Jezus daje Całego Siebie w Eucharystii i przemienia nasze serca. Uczmy się od Maryi otwartości na działanie Ducha Świętego i żyjmy po-Bożnie – zgodnie z wolą Bożą.

Marek:
Wiara i pobożność to dwie drogi prowadzące do relacji z Bogiem.
Można być jednak „pobożnym”, ale nie mieć zbyt wiele wiary. Można też „żyć w ukryciu” mając wielką wiarę! Z wiarą jest podobnie jak z życiem, które rozwijając się, ulega określonym zmianom. Jeżeli jest autentyczna, jeżeli jest żywą relacją z prawdziwym Bogiem, musi się rozwijać, a tym samym ulegać określonym zmianom. W efekcie nasza wiara staje się bardziej szlachetna, albo obumiera, lecz nie może trwać w miejscu. Maryja uczy nas, że Bóg nie pozostawia człowieka w zagubieniu. Uzdrawiająca i miłująca obecność Boga otacza go zawsze i wszędzie. Jezus jest bowiem zawsze z człowiekiem, w każdym miejscu, w każdej życiowej sytuacji. Czy karmię każdego dnia moje serce taką myślą?

Św. Jan Paweł II: „Przychodzimy tutaj, gdzie od wieków ludzie przychodzili do Ciebie po wolność i przy Tobie – nawet w niewoli – czuli się wolnymi. (…) Przychodzimy do Ciebie jako do naszej Matki i przez Twoje pośrednictwo prosimy Chrystusa o prawdziwą wolność, o żywą wiarę, o motywy życia i nadziei. Ty, Matko, znasz nasze ograniczenia, ale również wszystkie nasze marzenia, plany na przyszłość i możliwości. Spraw, abyśmy umieli zdać sprawę z nadziei, która jest w nas (por. 1 P 3,15). (Akt Zawierzenia Młodzieży Matce Bożej – Częstochowa, 15 sierpnia 1991)

ks. kard. Stefan Wyszyński:
„Jeśli Ona zwyciężyła głowę węża, to niewątpliwie przy Jej pomocy zdołamy odnowić nasze dusze i oblicze polskiej ziemi. W Niej przecież jest głębia wszystkich cnót, jak widzimy w Litanii Loretańskiej. Wystarczy ją rozważyć, aby zrozumieć, jak wielką pomoc czerpie Naród w wychowaniu siebie i swoich pokoleń ze wspaniałego wzoru Służebnicy Pańskiej.” (Warszawa 1957 r.)

Zadanie rekolekcyjne:
Odmów różaniec – najlepiej we wspólnocie.
Ćwiczenie dodatkowe:
Pomódl się za zmarłych i ofiaruj odpust zupełny.