Słowo Życia:
„Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?” (Łk 18, 8)

Ks. Mateusz:
Wieża z kości słoniowej.
We wczesnym średniowieczu Najświętszy Sakrament przechowywano w puszce z kości słoniowej w kształcie wieży.
Maryja – od poczęcia z Ducha Świętego – nosiła w sobie Ciało Chrystusa – prawdziwego Boga i prawdziwego Człowieka. Serce Matki Niepokalanej nie miało żadnej zmazy, dlatego jako czysta i drogocenna Wieża z kości słoniowej jest dla nas wzorem przyjmowania Jezusa w Komunii Świętej.
Serce Matki jest wzorem Serca zjednoczonego z Synem. W czwartym tygodniu naszych rekolekcji chcemy szczególnie przeżywać obrzęd Komunii Świętej.
Prośmy Matkę Bożą, aby uczyła nas owocnego i świadomego przyjmowania Chrystusa podczas Eucharystii, która daje życie.

Marek:
Kiedy w chwilach trudnych wiara stawia nam pytania o drogę ku przyszłości, odpowiedzi udziela jej nadzieja, która rodzi się z autentycznego przekonania, że Jezus żyje i nadal posiada bardzo wiele do zaproponowania. Jego przesłanie nie wyczerpało się – nie stało się mniej mistyczne niż w chwilach, kiedy pociągnęło za sobą tłumy naśladowców. Dlatego prawdziwa wiara daje nam zawsze wizję głębi i szerokości spojrzenia na niegasnącą wszechmoc Boga.
Maryja uczy nas, że prawdziwe świadectwo o Chrystusie daje jedynie ten, kto wierzy, że Bóg jest wszechmocny i zdolny podnosić upadłych na duchu, jest bowiem Bogiem żyjącym, nie umarłym!
Czy moja wiara pozwala spoglądać mi na życie z takiego boskiego pułapu?

Św. Jan Paweł II: „Maryja jest Tą, która od momentu niepokalanego poczęcia najdoskonalej odzwierciedla Boże piękno. <<Cała piękna>> – tym imieniem wzywa Ją Kościół. <<Więź z Najświętszą Maryją Panną, która dla każdego wiernego jest następstwem jego zjednoczenia z Chrystusem, uwydatnia się jeszcze bardziej w życiu>>.” (Vita Conse-crata, 28)

ks. kard. Stefan Wyszyński: „Jesteśmy świadomi swoich praw, z których nie zrezygnujemy! My wypełnimy wszystko, czego Polska i państwowa racja stanu od nas wymaga, ale chcemy, aby były uszanowane nasze prawa osobowe, reli-gijne, narodowe i obywatelskie! Nie ma czego bać się ludzi wtedy, gdy się modlą, gdy wierzą, gdy miłują. Trzeba bać się ludi gdy przestaną się modlić i gdy już nie będą miłować. Tacy ludzie są groźni.”(Warszawa 1966 r.)

Zadanie rekolekcyjne:
Odmów różaniec – najlepiej we wspólnocie.

Ćwiczenie dodatkowe:
Pomódl się za zmarłych i ofiaruj odpust zupełny.