13. Dzień 25. października 2020

Matko nienaruszona, módl się za nami.

Słowo Życia:

„On mu odpowiedział: <<Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem>>. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: <<Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy>>.” (Mt 22, 37-40)

Ks. Mateusz:
Matka nienaruszona.
Zostaliśmy stworzeni do pełni życia, bez grzechu. Niestety nosimy w sobie skutki grzechu pierworodnego i raz po raz ulegamy naszym słabościom popełniając grzechy.
Maryja nie została naruszona przez grzech. Była wolna od skutków grzechu pierworodnego – Niepokalana. Grzech nie naruszył jej serca, a Ona była wierna Bogu przez całe życie. Będąc Matką nienaruszoną chce uczyć swoje dzieci jak uciekać od grzechu, który niszczy nas i naszych bliskich. Nienaruszone Serce Matki chce nas prowadzić do życia w pełni łaski Jezusa Jedynego Odkupiciela Człowieka.
Pozwólmy Chrystusowi uwalniać nas od grzechów w sakramencie pokuty i pojednania i korzystajmy z Eucharystii, która daje życie!

Marek:
Wola, która odrywa się od Boga, zawsze staje się wolą pewną siebie – będzie wszystko bezlitośnie deptała co narusza taką wewnętrzną pychę.
Wola, która wzięła rozwód z Bogiem, troszczy się tylko o siłę, ponieważ odtąd nasza inteligencja tworzy lub wymyśla „prawdę”, a nie ją odkrywa.
Człowiek zależny od Boga będzie ufał Jego miłości. Człowiek zależny wyłącznie od siebie czy innych miażdży w sercu ostatnie pozostałości swojego ducha.
Maryja uczy, aby rozważać wszystko w sercu, szczególnie, aby stale badać sens posłuszeństwa Bogu i Jego słowu. Prowadzi nas do zrozumienia, że tylko w takim porządku będziemy naprawdę szczęśliwi.
Czy pragnę poddawać moje serce takiej przemianie?

Św. Jan Paweł II: „W Twoim wstawiennictwie pokładamy całą naszą ufność, o łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo!” (Watykan, 8 grudnia 1993)

ks. kard. Stefan Wyszyński: „Ona na nowo zharmonizuje w człowieku pierwiastki materialne i duchowe. Ona będzie pierwszą przedstawicielką nowego porządku. Na niej Bóg pokaże, iż nie da się z siebie wyśmiewać. Nadal możliwe jest – nawet po straszliwej katastrofie – pojednanie człowieka z Bogiem (…) uzyskanie pokoju wewnętrznego przez człowieka.” (Warszawa 1960 r.)

Zadanie rekolekcyjne:
Odmów różaniec – najlepiej we wspólnocie.

Ćwiczenie dodatkowe:
Zaplanuj adorację Najświętszego Sakramentu – uwielbiaj Zwycięzcę grzechu, śmierci i szatana!