Słowo Życia:
„Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, Jezus powiedział: «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony.»” (Łk 21, 5-6)

Ks. Mateusz:
Królowa Aniołów.
W Litanii Loretańskiej jest 14 wezwań z tytułem „Królowa” odnoszącym się do Matki Bożej.
Bóg wyniósł Maryję ponad wszelkie stworzenie, a Chrystus ukoronował Ją na Królową nieba i ziemi ^[1]. Dlatego Maryję nazywamy także Królową Aniołów. Z Aniołami łączą nas co najmniej dwie sprawy: mamy wspólną Królową i możemy posługiwać się wspólnym językiem. Językiem Aniołów jest uwielbienie.
Królowa Aniołów uczy nas uwielbienia Boga na wzór chórów anielskich: „Wielbi dusza moja Pana, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny”.
Przyjmując Komunię świętą uwielbiajmy Boga razem z Królową Aniołów i posługujmy się jak najczęściej językiem „anielskim” – uwielbiając Boga po trzykroć Świętego w naszej codzienności!

Marek:
W scenie zwiastowania Maryja jawi się wprawdzie jako pokorna służebnica naszego Pana, ale nie jest służebnicą „niemą”. Nie przyjmuje bez zastanowienia słów anioła, ale prosi o wyjaśnienia, o więcej szczegółów. Rozmawia, zadaje pytania, słucha i udziela odpowiedzi – prowadzi dialog z Bożym aniołem. Zgadza się zostać Matką Boga, ale nie od razu i nie pochopnie.
Maryja uczy nas, że warto rozważać w swoim sercu wszystko, co słyszymy i widzimy, aby następnie podjąć decyzję i wyruszyć w drogę. Kontemplacja jest bowiem zawsze pewnym punktem granicznym: pomiędzy tym, co było i co ma jeszcze nastąpić, kim jestem i kim mam się stać, co już uczyniłem i co mam jeszcze uczynić.
Czy moje serce jest otwarte na działanie Ducha Świętego?

Św. Jan Paweł II: „Archanioł Gabriel, posłany przez Boga do Nazaretu, do Maryi Dziewicy, pozdrawia Ją tymi słowami, które stały się najczęściej chyba odmawianą modlitwą – Zdrowaś Maryjo: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami. (…) znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus» (Łk 1, 28. 30-31). A kiedy Maryja pyta anioła: «Jakże to się stanie, skoro nie znam męża?» (por. Łk 1, 34), zwiastun Jej odpowiada: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym» (Łk 1, 35). Odpowiedź Maryi: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa!» (Łk 1, 38).” (Homilia podczas spotkania z pielgrzymami na Jasnej Górze, 4.06.1997 r.)

ks. kard. Stefan Wyszyński: „Do pracy, Najmilsze Dzieci, do wspaniałego dzieła! Niech krzepią się duchy, niech ożywią się serca, niech myśli patrzą głęboko w przyszłość, niech pragną przetrwać niejedno tysiąclecie. A Naród niech włada tą ziemią, którą otrzymał od Boga z rozkazem: „Czyńcie sobie poddaną tą ziemię polską” w miłości Chrystusowej i sprawiedliwości iście maryjnej, pod opieką Kościoła Bożego.” (Jasna Góra, 1957 r.)

Zadanie rekolekcyjne:
Odmów różaniec – najlepiej we wspólnocie.

Ćwiczenie dodatkowe:
Pomódl się za zmarłych i ofiaruj odpust zupełny.